Идеа благородна


Злобникот
Уште од дете го познавам
Со туѓите лелеци се хранеше
Солзите од другите со радост на дланката своја ги дочекуваше
Триумфално раката ја подигаше
Победник беше тогаш
Годините по долапите скржаво ги криеше
Неделите беа само во дневникот негов запишани
Деновите небеа достојни ни за броење
Го познавам добро
И јас ја видов идеата благородна
Дојде одникаде во главата негова
Го познавам добро
Во мигот тој смртно се преплаши
Рече во паника кога заминуваше од нас
Одам во најдлабоката пештера
Каде темнината е најгуста
Таму оваа проклетница ќе ја оставам
На некоја стена ќе ја заковам
Така нема повторно да ме најди
Се варти за три недели со коси побелени
Широката насмевка ја разлеа
Добро утро на сите ни кажа
Не покани на веселба голема
Првата недела беше тоа чинам
За животот со него сакаше да славиме
Злобата под дабот стар ... Читать дальше »