Это моя материнская македонского языка

Тргнав од подножјето
На старата и величенствена планина
Животот да го барам
Прва препрека на свиокот
Смрта се испречи
Голема и грандиозна
Со лица илјада
Гласови пријатни, некои крештави испушташе
И во времето прелет ми направи
Пред степа непрегледна ме постави
Рече незнам ни тогаш
Ни сега со каков глас ми се обрати
Кренка да играме
Ти сокриј се каде мислиш 
А јас ке те барам
Кога ќе те најдам прпат ќе ти простам
Ти повторно сокријсе
Кога ќе те најдам вторпат ќе ти простам
Ти сега навистина кријсе
Зошто третпат не простувам
Ја гледав степата
Рамна како тепсија
Овде онде само некое каменче
И неколку осамени дрва
Незнаев дали во камен да се претворам
А и каде да одам
Кога нозеве крвови се сторија
Се вртам во проклетиов круг
Само горе небо
Напред степа непрегледна
Десно степа лево степа
Позади мене степа
Не дошол моменто ни првпат да ми прости
А јас себеси стопати си простив
Тогаш посакав ова само кошмар да е
Но гласот на гавранот ми кажа дека јаве е
И болката од ударот во каменот
Круг кој има почеток
Но нема крај
Се додека папсаш
И чекаш да не ти простат.

Круг вечен

Никодин Чернодримски