Мислите ги растурам ете сега По земјава црна Некаде е ума тврда Семе благородно да станат Снеговите ги чуствува Ќе ги покријат со белилото Стапалки овде онде ќе направам Тоа мала трага ќе биди Така патека ќе им изградам Така ќе знаат во кој правец да одат Мислите ги растурам по земјата Овде сега камењар е Малку црна земја Но утре Или напролет Поле зелено ќе биди Поле црвено ќе биди Поле жолто ќе биди Мислите ги растурам сега По земјава црна Мислите ги растурам Семе благородно е тоа
Ноќна Кралица
Станав незасите на миговите Нежни благородни Ми ги подаруваш постојано Ти моја кралица на ноќта
Евего овој миг е празен Потполниго со твојот шепот Јас ќе го земам така чедно Во пазувите ќе го ставам
Погледнија месечината ни намигнува така занесено Волшебничка е таа Погледнија како слатко се смее
Се разбудија страстите Се разбрануваа брановите на душата Бурата започна Сега ноќта лута ќе биди
Срцето мое со пајажина ќе го затворам Леплива и силна Нека ги влече твоите допири Мојот лек за утрото што доаѓа
Насмевката како браник ќе ја ставам Од усните ќе ти ја украдам Моја кралице на ноќта Што и темнината ти се поклонува
Станав незаситен на миговите Зависник од страста станав Подарими уште еден миг Моја кралице на ноќта
Ладен Праг
Часовникот отчука полноќ Точно кога трубите трубеа нов ден Точно кога кога шепотите шепотеа Само љубовта на еден праг застана тажна
Беше правлив дури три прста Беше ладен како спомен заборавен Беше непречекорен Беше осамен
На прагот вечерва тука Никој не ја пречека Немаше никој Само две очи насолзени Кои празно во аголот гледаа
