ОРОТО НА ЉУБОВТА



Музите на инспирација
Со восхита своја полноќта ја чекаа
Кога часот нивни дојде
О така волшебно и нежно
За раката ме допреа
И кон реката на идеите ме понесоа
Со криљата свои лицето ми го ладеа
И времето го запреа

Рекоа
Вечноста ја носиме
А ти биди спремен
Кога на брегот стигнавме
Глетката беше таа која здивот го запираше

Повторно рекоа
Тоа беше песна заносна
Седни под гранките на врбата
Не е таа жална
Закрилник на треперите твое е 
О знај ти кој ги впиваш желно секој миг
И чедно погледот го пушташ

Нимфите ги намамивме
Евеги 
Само што струните не го затегнале
Зарем не го слушаш воздухот како трепери
Смириго ти смириго срцето твое
Ритамот нека потскокнува подоцна
Сеуште не е време

А сега
Самовилите евеги
Зарем не ги гледаш
Отвориго срцето и погледај ги
Со косите свои о така заносни се
И водата ја натераа
Немирна да биде
Клокот клокот да пра ... Читать дальше »