Даниел Краљевски
Род 1988 год
Куманово
Република Македонија
Поет Аматер,идна надеж на Македонија и Македонската Поезиа и проза,поет кој навистина вреди да се промовира не само како личност туку и неговата поезиа која во себе носи премногу искреност,поет кој не се плаши да ја отвори својата душа,поет кој своите најскриени чувства ги вади од тајните дамари и ги претвара во стихови кој со својата убавина пленат.

Летната мисла во најдлабоката тишина

Влегов во длабока темница која чуваше во себе идеална тишина од нула децибели. Ми го извади духот од телото додека тоа стоеше без да се мрдне гледајќи го небото пред кое се преплетуваа гранки во скочанета форма. Немаше ни ветер, ни темна птица. Духот ми пловеше во темната тишина и се наситуваше голтајќи ја. Од џебот излегуваа тивки звуци на меланхолична песна кои плетеа мисли во мене додека ја удирав главата полека од бетонот на кој бев потпрен. Гледав сенка на ѕидот на мојата куќа, сенка од терасата на соседната куќа, ... Читать дальше »

Даниел Краљевски
Род 1988 год
Куманово
Република Македонија
Поет Аматер,идна надеж на Македонија и Македонската Поезиа и проза,поет кој навистина вреди да се промовира не само како личност туку и неговата поезиа која во себе носи премногу искреност,поет кој не се плаши да ја отвори својата душа,поет кој своите најскриени чувства ги вади од тајните дамари и ги претвара во стихови кој со својата убавина пленат.


Копнеж

Еден ден!!
Да, само еден ден.
Еден, најубав ден.
Кога птиците летаат највисоко,
кога мислата го надминува небото,
кога вселената ќе ми биде најубавиот хотел..

Еден ден!!
Еден вистински раскош.
Тогаш една љубов излезена од мене,
ќе ја допре нејзината рака, 
ќе ја покрие целата со своите штитови,
ќе и` ја подари сета топлина што ја чуваше целиот живот.

Еден ден!!
Ќе го допрам соништето.
Ќе излетам од грмушка со врела енергија.
Ќе те погледнам толку блиску што ќе си ги допреме носевите,
тогаш ... Читать дальше »

П И С М О

Во раце треперливи
збрчкани од години долги
стуткано,пожолтено писмо
избришано мастило,букви замаглени.

Од капки солзи ли се
или дождот ги испрало
можеби сонце ги испржило
или време букви замаглило.

Долги години низ писмо проткаеани
живот,искишенија насобрани
тажен поглед,солзи исушени
треперат усни, писмо читат.

„Мила мајко,мили татко
долги години изминаа
туѓина клета невеста ми стана
студој, душа,срце ми закова.

Железни ококови ми стави
темни денови,сонце не изгрева
дали кај вас сонце грее
или темнина во срце ви царува.

Илина, тагува ли по мене
име дали ми спомнува
ме чека ли под оревот стар
везило за дар го навезе ли.

Класјата се нишаат ли на ветрот
златно жито го ожневте ли
во поток брз кошули дали испра
птиците пеат ли во летните ноќи.

Татко,нива дали насеа
коски стари го служат ли
помал брат нека му помага
тебе мајко, студена вода од бунар доне ... Читать дальше »