За злото ли морам повторно да пеам Траорни се овие зборови Кој темнината ми ги напиша Смрадот на агонијата околу се шири Белиот цвет еве овенал О проклет да биде овој час Што така повторно почнав да го бројам Погледот не го пуштам таму горе Птици со скшени криља гледам Гракаат со болка тие Се вардат од црнината на денот Го молат богот на сонцето Да ги спржи во летот нивни Така достојни да бидат Молчешкум поминувам покрај скоро мртвата надеж И таа моли И таа ползи Сенките сега само благослов делат На глас извикуваат Дигнетесе од пепелта црна Вие безимени и некрстени Кренете се сега кога ве барам Мигот недојден вие донесетего Ете тука од пепел грутка нека биде Од пепел камен нека се стори Од пепел за пепел ќе оди Поитајте побрзајте Со молкот прекријте се Дигнетесе од пепелта црна Вие безимени некрстени Еве денот во ноќ се топи Ноќта како змија лутица ве чека
